Saturday, January 1, 2011

ဆုံးရႈံးျပီးသားအရာေလး

..အရာရာျပီးဆံုးသြားဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္
ျပီးဆံုးသြားခဲ့ျပီလို႕ ထင္ခဲ့ေပမယ့္
သူ့ကိုမေမွ်ာ္လင့္ဘဲျပန္ေတြ့လိုက္ရတဲ့ခဏမွာ
ငါ့ရင္ထဲကိုရိုက္ခတ္လာတဲ့ နာၾကင္မႈေတြ...
သူနဲ့ပတ္သက္လို့ခံစားခ်က္ေတြ အမွတ္တမဲ့သိမ္းဆည္းထားခဲ့မိတာပဲ
ဒါကအခ်စ္ပါလို့ ငါ၀န္မခံပါရေစနဲ့
ငါရူးမတတ္ ထိခိုက္နာၾကင္ခဲ့ရလို့ပါ
ငါက သူ့အတြက္ ဘာမွမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္
သူ့ကငါ့ရဲ့ အရာရာတိုင္းပါပဲ..
ငါတကယ္တည္ျငမ္ေနျပီလို့သူေတြးေနမလား
ငါအခ်စ္ေတြေျပာင္းေနပါျပီလို့ ထင္ေနေတာ့မလား
ငါျပန္ေျဖရွင္းခြင့္မရွိဘူးမဟုတ္လား
သူ့ကိုျပန္ေတြ့ခ်ိန္ တစ္၀ၾကီးၾကည့္ေနခ်င္ေပမယ့္
သူ့မ်က္၀န္းေတြနဲ့ဆံုရင္ငါတြယ္ျငိမိျပန္ဦးမယ္
ငါတုန္လႈပ္စြာ အၾကည့္လႊဲမိျပန္တယ္
သူ့ရဲ့အျပံဳးတစ္ခ်က္ေလာက္ရေအာင္ ငါျပံဳးျပလိုက္သင့္တာေပါ့
ဒါေပမယ့္သူေက်ာခိုင္းသြားတာကိုငါမွျပံဳးမေနနိုင္တာ
ငါေအးစက္စက္မ်က္ႏွာလႊဲခဲ့ရတယ္
သူနဲ႔စကားတစ္ခြန္းေလးေျပာဖို့ေတာင္ငါႏႈတ္ခမ္းဖြင့္မရခဲ့ဘူး
သူ့အနားမွာမေနရဲခဲ့ဘူး...
သူ့အေ၀းမွာပဲ..သတၱိမဲ့စြာနဲ့
တစ္စစ္စစ္နာၾကင္လာတဲ့ အရင္ကဒဏ္ရာကို
သူဘယ္လိုျပန္တာ၀န္ယူေပးမွာလဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့စြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္..
ငါ့အခ်စ္ဆံုးေသာေကာင္းကင္ရယ္................။

No comments: