ေမွာင္မိုက္လြန္းတဲ့ ညေတြထ
ဲ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ေတြ႕တာလည္း
ကိုယ့္အတြက္ အလင္းေရာင္ေလးပါပဲ...
ေႏြေခါင္ေခါင္လြင္ျပင္ထဲ
သစ္ရိပ္တစ္ပင္ ေတြ႔တာလည္း
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေအးရိပ္သာပါပဲ...
ကမ္းလမ္းမျမင္ ပင္လယ္ျပင္ထဲ
ေျခတစ္ဖက္စာ ကုန္းေျမေတြ႔တာလည္း
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ရပ္တည္ရာပါပဲ...
မေသခ်ာေသးတဲ့ မနက္ျဖန္ေတြထဲ
အသက္ရွင္ရတဲ့ ဒီေန႔တိုင္းဟာလည္း
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါပဲ...
သန္းေပါင္းေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္တဲ့
လူေတြထဲ ခ်စ္တဲ့သူမင္းကို
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတာလည္း
ကိုယ္ဟာကံအေကာင္းဆံုး လူသားပါပဲ...။ ။
No comments:
Post a Comment