သူမဟာ ငါ့ေကာင္းကင္က
ၾကယ္ေတြကို ဖူးပြင့္ေစခဲ့တဲ့ နတ္သမီးပဲ
သူ႔ရယ္သံေလးတစ္ခ်က္နဲ႔တင္
ငါ့အကိုင္းအခတ္ေတြအားလံုး
ႏူးၫြတ္ေႂကြက်သြားခဲ့ဖူးတယ္
ေ႐ႊေရာင္မနက္ခင္းေတြမွာ
ငါ့ကို ၀မ္းနည္းစိတ္နဲ႔ ႏိုးထေစခဲ့တာ သူမေပါ့
သူမႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လင္းလက္ခဲ့တဲ့ အလြမ္းဟာ
ဘာကိုမွ မျမင္ႏိုင္ေအာင္ စူး႐ွေတာက္ပလြန္းေတာ့
ဘ၀ကို ငါကိုယ္တုိင္ အလြမ္းနဲ႔
ရဲရင့္စြာ ခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္ နတ္သမီးေလးေရ
သူမရဲ႕ ၾကင္နာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းမွာ
ငါ့ရဲ႕ အလြမ္းေတြ ႏွင္းျဖစ္ပါေစ
ငါခ်စ္တဲ့ ေဆာင္းမွာ
မႏွစ္ကလို အထီးက်န္မႈေတြ
မ႐ိွရပါေစနဲ႔
ငါ့အေသြးအသားထဲမွာလည္း
သူမနာမည္ကို ထာ၀ရ ေရ႐ြတ္ေနပါရေစေတာ့
ငါ့ရင္ထဲက အလြမ္းခေနတဲ့ ၾကယ္ေတြေလ
ေႂကြက်မသြားရေအာင္ မနည္း ခုခံတားဆီးေနရေတာ့တယ္ …။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment