တစ္ေျမစီခ်ားေနတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုမွာ
မေသခ်ာတဲ့မနက္ဖန္တစ္ခုက
မွိန္ျပျပဆံုႏိုင္ခြင့္ဆိုတာကို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္းမီးအိမ္ေလးထြန္းလို႕
ငါရွာမိတယ္..
ငါ့ရဲ႕မိတ္ေဆြ အလြမ္းကေတာ့ ငါ့အနားမွာ
အခ်ိန္တိုင္းရွိေနတယ္
အလြမ္းရဲ႕ ထိုးႏွက္မွဳေၾကာင့္လဲ
အၾကိမ္ၾကိမ္ျပိဳလဲခဲ့ရတယ္ ငါ့ရဲ႕အိပ္စက္ျခင္းေတြ
သူဖ်က္ဆီးလို႕ အိပ္ပ်က္ညေတြကို ဖန္တီးတယ္
တေရးတစ္မွိတ္အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ခ်ိန္မွာေတာင္
တမ္းတျခင္းေတြေၾကာင့္ အိပ္မက္ထဲထိေရာက္လာတယ္
ဖ်က္ခနဲ လန္႕ႏိုးမိေတာ့ ဆုေတာင္းမိတယ္
ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး……….
*ဆံုႏိုင္ခြင့္ေလး ရပါေစ*
No comments:
Post a Comment